Woensdag 13 augustus Onderhoudskuur 10
De aanloop naar deze onderhoudskuur ging vlot; het bloedprikken op maandag ging iets vlotter dan de vorige keren en het gesprek op dinsdag met de inval-arts was in 3 minuten klaar. Al nam hij wel de moeite om door te vragen en de bloedwaarden toe te lichten: deze waren die niet uitzonderlijk en qua waarden weer goed.
Om kwart over 1 op woensdag moesten we ons melden op verdieping 5. Gelukkig, de laatste kuur in de 'serre' waar alles meestal wel vlot verliep.
Het is nog steeds vakantietijd, dus een aantal vertrouwde gezichten hebben we niet gezien en met nieuwe gezichten kennis gemaakt.
Gek hoe snel je went aan een bepaalde omgeving, die 'vertrouwd' gaat voelen, ook al voelt het niet comfortabel en is het niet iets waar ik naar uitkijk.
Dat er in de komende tijd geen kuren gepland staan, wordt ook door deze verpleegkundigen als een 'pauze' bestempeld, waarin we vooral leuke en ontspannen dingen moeten doen. Heerlijk om er (even) niet te hoeven zijn....
We maken nog steeds vreemde dingen mee op de dagbehandeling. Er werd ons verteld dat alles klaar lag, dus het infuus kon aangehaakt worden. Tegen de tijd dat de capsule, die mee naar huis gaat, aangekoppeld moest worden, gaf de verpleegkundige te kennen dat de capsule nog niet op de afdeling was gearriveerd. Deze medicatie wordt afgeleverd door middel van een buizensysteem, maar waarschijnlijk had mijn capsule ergens de verkeerde afslag genomen. Echt gek, toch. Uiteindelijk kwam het toch op de juiste afdeling terecht en konden we, met enige vertraging, huiswaarts.
Op de terugweg zijn we even gestopt bij Het Oude Tolhuijs, bij de Kromme Rijn. Heerlijk een ijscoupe gegeten om deze middag af te sluiten. En ik vroeg me niet eens af of het wel gezond voor me was, al zou me dat misschien wel bezig moeten houden. Op de dagbehandeling werd namelijk geen sinaasappelsap geschonken, toen ik daar tijdens het drankenrondje om vroeg. Er werd verteld dat er geen sinaasappelsap meer aangeboden wordt en het uit het assortiment is. Vanwege het suikergehalte is het bestempeld als 'ongezond'. Nou ligt het meteen voor de hand om te denken: 'nee maar wat ik binnen krijg via het infuus is gezond...'.
Ik heb toen maar een appelsap besteld. Dat is wel te krijgen en een stuk gezonder...
Al had ik ook de neiging om te zeggen: "Doe mij dan maar een koffie met 4 klontjes suiker.."
Alle gekheid op een stokje, ik vind het vreemd hoe ver de betutteling doorslaat en ik hoop dat we zelf de verantwoordelijk mogen blijven nemen over wat we willen.
Voor de komende tijd staat de CT-scan en bloedonderzoek gepland (volgende week) en de week daarna het gesprek over de uitslagen met de vertrouwde oncoloog, die als het goed is dan weer terug is van vakantie.
Tot die tijd ben ik er ook even nie' met mijn blog.
Ik houd jullie eind augustus weer op de hoogte hoe dit avontuur verder gaat... Tot dan!
Om kwart over 1 op woensdag moesten we ons melden op verdieping 5. Gelukkig, de laatste kuur in de 'serre' waar alles meestal wel vlot verliep.
Het is nog steeds vakantietijd, dus een aantal vertrouwde gezichten hebben we niet gezien en met nieuwe gezichten kennis gemaakt.
Gek hoe snel je went aan een bepaalde omgeving, die 'vertrouwd' gaat voelen, ook al voelt het niet comfortabel en is het niet iets waar ik naar uitkijk.
Dat er in de komende tijd geen kuren gepland staan, wordt ook door deze verpleegkundigen als een 'pauze' bestempeld, waarin we vooral leuke en ontspannen dingen moeten doen. Heerlijk om er (even) niet te hoeven zijn....
We maken nog steeds vreemde dingen mee op de dagbehandeling. Er werd ons verteld dat alles klaar lag, dus het infuus kon aangehaakt worden. Tegen de tijd dat de capsule, die mee naar huis gaat, aangekoppeld moest worden, gaf de verpleegkundige te kennen dat de capsule nog niet op de afdeling was gearriveerd. Deze medicatie wordt afgeleverd door middel van een buizensysteem, maar waarschijnlijk had mijn capsule ergens de verkeerde afslag genomen. Echt gek, toch. Uiteindelijk kwam het toch op de juiste afdeling terecht en konden we, met enige vertraging, huiswaarts.
Op de terugweg zijn we even gestopt bij Het Oude Tolhuijs, bij de Kromme Rijn. Heerlijk een ijscoupe gegeten om deze middag af te sluiten. En ik vroeg me niet eens af of het wel gezond voor me was, al zou me dat misschien wel bezig moeten houden. Op de dagbehandeling werd namelijk geen sinaasappelsap geschonken, toen ik daar tijdens het drankenrondje om vroeg. Er werd verteld dat er geen sinaasappelsap meer aangeboden wordt en het uit het assortiment is. Vanwege het suikergehalte is het bestempeld als 'ongezond'. Nou ligt het meteen voor de hand om te denken: 'nee maar wat ik binnen krijg via het infuus is gezond...'.
Ik heb toen maar een appelsap besteld. Dat is wel te krijgen en een stuk gezonder...
Al had ik ook de neiging om te zeggen: "Doe mij dan maar een koffie met 4 klontjes suiker.."
Alle gekheid op een stokje, ik vind het vreemd hoe ver de betutteling doorslaat en ik hoop dat we zelf de verantwoordelijk mogen blijven nemen over wat we willen.
Voor de komende tijd staat de CT-scan en bloedonderzoek gepland (volgende week) en de week daarna het gesprek over de uitslagen met de vertrouwde oncoloog, die als het goed is dan weer terug is van vakantie.
Tot die tijd ben ik er ook even nie' met mijn blog.
Ik houd jullie eind augustus weer op de hoogte hoe dit avontuur verder gaat... Tot dan!