Blog 1: Dagbehandeling 1

De eerste dagbehandeling in het UMC. Gesterkt door alle lieve berichtjes, kaarten, verrassende attenties en een foto van mijn collega’s die met elkaar een hart vormden (zo tof!) gingen we (il & ik) deze dinsdag op pad. Het bloedprikken en het gesprekje met de arts waren niet onbekend. Maar daarna moest ik me melden op onbekend terrein bij het VAS-team voor het aanleggen van de PICC-lijn (een lijn waardoor het infuus zal lopen). Gelukkig ging dat vlot en duurde het niet 1 uur en 15 minuten, zoals was ingepland, maar was ik met 20 minuten klaar. Toen was het afwachten, want ik was veel te vroeg voor de dagbehandeling. Een aantal bakken koffie en chocomel verder kreeg ik een plekje op een 2- persoonskamer, waar il & ik uitgebreide uitleg kregen door de verpleegkundige over de medicatie. De infuuspaal (oftewel ‘de kerstboom’, zoals de infuuspaal met lijnen, zakken en flesjes door de verpleegkundigen liefkozend genoemd wordt..) werd opgetuigd om de chemo er doorheen te laten lopen. Het leek me een spannend moment, maar ik voelde me rustig. Ik merkte dat niet de angst, maar het vertrouwen in de therapie de overhand kreeg. In bijna 4 uur liep alles door. Een hele zit voor il en in mijn geval ‘lig’, maar door af en toe een korte wandeling te maken over de afdeling (de kerstboom ging mee) was het te doen. Als laatste werd een tube aangesloten die mee naar huis moet, daar loopt het laatste middel heel rustig verder in. Gelukkig kan dit zonder kerstboom en zal de thuiszorg in de gaten houden hoe het loopt. Op donderdagmiddag zal ik helemaal afgekoppeld zijn. Deze dagen hou ik mezelf goed in de gaten. En niet alleen ik, maar mijn hele omgeving ( il, familie, vrienden en collega’s) staan paraat om mee te denken en bij te springen. Wat een fijne aandacht. Het zal me er zeker doorheen slepen!